Er gaat niets boven de eerste versgeplukte spinazie en sla uit eigen kas! 🍀 Het geheim van een goede weerstand zit namelijk verstopt in superfoods…

Een thuisgrond creëren. Wie de Anastasia-reeks heeft gelezen weet waar ik over praat. Het paradijs bestaat nog.

Wij verzamelen en verspreiden zaden uit onze tuin. Dat doen we met een reden. Want terwijl wij dit doen, gebeurd er in de wereld om ons heen iets heel engs…

De genialiteit van Moeder Aarde is niet te evenaren. Toch proberen we dat wel een beetje. Met onze permacultuur tuin. Er is zoveel eetbaar in de natuur! Onze moestuin zien we als een tussenoplossing. Want het echte eten groeit straks in ons voedselbos. Ons eigen Hof van Eden.

Ik knip mijn haar niet. Al vier jaar niet meer. Mijn dochter ook niet. Iets met wilde haren...

Toveren met smaak is kunst! Jorik en Bauke zijn iets heel bijzonders gestart: gastronomisch voedselbos www.oogstwold.nl in Groningen. Heel inspirerend om te zien hoe je met planten en vruchten uit een voedselbos de meest waanzinnige smaaksensaties kunt creëren. En wauw, wat kan ik hier veel van leren. Ingemaakte kornoeljebessen, dip van gedroogde oesterzwammen en mierikswortel als smaakmaker op pizza... 

Terug naar een gezonde basis! Inmiddels heb ik zoveel boeken gelezen over gezond eten dat ik er zelf bijna een boek over kan schrijven. De reden dat we naar Drenthe verhuisd zijn is vooral om onze kinderen een andere toekomst te kunnen bieden. Om daar te komen moeten wij als ouders eerst zelf een enorme mindset-switch maken, daar ben ik me van bewust. Om terug te komen naar een gezonde voedingsbasis, zullen we weer verbinding moeten maken met (onze) natuur. 

De dieren hebben weer wat extra aandacht nodig in deze vrieskou. Waterbakjes omwisselen en extra graan en hooi. Want in de tuin vinden ze nu niet zoveel. Normaal gesproken lopen de kippen en eenden vrij rond en vinden ze genoeg voedsel.

De kunst van langszaam leven | De verbinding voelen met natuur inspireert mij enorm! Samenwerken met natuur leert ons stil te staan in de tijd. Observeren zonder oordeel en oog te hebben voor elk detail. Leren hoe de appelwortels rijpen, de geluidjes van onze kwartels leren kennen en wat de mispel nodig heeft om te groeien.

De tuin maakt zich klaar voor een winterrust. De laatste herfstframbozen rijpen moeizaam en de lindes vertrouwen hun voedzame bladeren toe aan de bodem. Ook wij gaan in winterrust.

Toen we in het Drenste veengebied kwamen wonen wisten we nog niet dat we vlakbij een heel bijzondere plek zaten… het Hunzedal! 

Hoera, we wonen nu 2 jaar in Drenthe! Het voedselbos rondom ons huis is aangeplant en sinds enkele dagen wordt het huis nu verwarmd met een warmtepomp.